My route back to translation started with a wedding gift from translator Diana Kuprel. Diana commissioned a poem in Polish from Marek Kusiba which she read at our wedding ceremony. Clearly an English version was required so that all our guests could enjoy it… so I translated it. Here is the poem and my English version.
|
Dystychy na zaślubiny Kasi i Francisa
Kasia i Francis idą do ołtarza I każde w myślach TO zdanie powtarza: Będę cię kochać aż do życia kresu Nie mając w tym żadnego interesu, Będę cię kochać tak długo jak żyję, (Jak długą może mieć żyrafa szyję). Będzie to miłość wysoka jak Tatry, I piękna jak wiosną krakowskie Planty, I głęboka jak toń Morskiego Oka, I szeroka jak rosyjska Oka, I strzelista jak boskie Himalaje, I skupiona jak Buddha nad ruczajem (Ten, co zostawił luksusy małżeństwa By szukać prawdy i w ascezie szczęścia) I roześmiana jak szkoła na przerwie, I mocna jak lina co się nie zerwie Podczas wspólnej wspinaczki na szczyty, Podczas wspólnej drogi po zaszczyty, I podczas upadków od skały nagłych, Jak letnia burza nad lotniskiem Gatwick, Nawet podczas utarczki na garczki - Będzie tak silna jak huculskie praczki Z obrazów mistrzów Jaroszynskiego (lub Skoczylasa czy Wygrzywalskiego), I jak uczucie mistrza Modigliani Dla ukochanej Akhmatowej Ani. A gdy będziemy już w mieście Manchester Nie będzie ono dla nas jak Madchester, Ani jak “Ciężkie czasy”, czyli „Hard Times,” Które umieścił w tym mieście Charles Dickens. Szlachetna krew Poniatowskich rodu Połączy się z rodziną Beresfordów Węzłem trwalszym niż wspinacza lina, Bo jej nie rozerwie niczyja wina... Tu im przerwał clerk te rozmyślania I do wkładania obrączek nakłania. Matki płaczą, goście się radują, A Kasia i Francis czule się całują... Marek Kusiba |
Couplets composed for Kasia and Francis’s wedding
Kasia and Francis are about to be wed And THESE are the thoughts running through their heads: I will love you until the end of my life, I will love you without thinking twice, I will love you for as long as I live, For whatever time fate will give. Love as great as the Tatra mountains are high, Beautiful as Krakow's Planty when spring is nigh, As deep as the tarn Morskie Oko, As wide as the Russian river Oka, Soaring like the heavenly Himalayan peaks, Focused like Buddha (the one who seeks The path of truth and happiness to find Leaving all earthly desires behind). Love full of laughter like children at play, As strong as a rope securely belay'd For our journey together, summits climbing, Both our lives' achievements combining. It will not break from sudden rock falls, Like Gatwick Airport's passing squalls, Nor be worn down by squabbles and stress - It will be as tough as the Carpathian laundress In the paintings of Jaroszynski (or those of Skoczylas or Wygrzywalski), And as powerful as Modigliani's emotions For Anna Akhmatova, object of his devotion. And when we're settled in Manchester It won’t turn out to be like Madchester Nor like Coketown in "Hard Times", Dickens' portrayal of northern grime. The Poniatowski family's noble blood Will join the ancient line of Beresford In a knot more resilient than a climber's hitch For this bond is strong and rich... But now the Registrar who with them stands Bids them exchange their wedding bands. The guests full of joy, the mothers in bliss And Kasia and Francis tenderly kiss… Translated by Kasia Beresford |
|
Header photos:
|